Hüzün de Bir Tür Öfke
Hüzün de bir tür öfke ve benim içim hüzün dolu.
Hüzün de bir tür öfke ve benim içim hüzün dolu.
İster evde, ister okulda, ister işte olsun yaşam bir takım, bir ekip içinde oluşur ve gelişir.
Sevgi, saygı ve adalet duygusunu ailesinde, sınıfında, işinde ve ilişkilerinde canlı tutan insanlarımıza selam olsun!
Bir öğrencim, anneannemin ölümünden sonra yaşadığım en büyük trajedi anne babamın ayrılması oldu, dedi.
Çocuğuyla ilişkisinde kendi davranışına odaklanmaya öncelik veren anababa, “Ben ne yaptım, ne söyledim ki, bana gerçeği söyleyemeyecek kadar çocuğum benden korkuyor?” sorusunu kendisine sorar.
Oğlunun gözüyle görüp, empati duyup, onunla bir sohbet başlatsa, baba kendi değerlerini paylaşarak, oğlunun değerlerini öğrenmeye çalışsa, her ikisi için de önemli bir olgunlaşma süreci başlar.
Geçmişinden dolayı yaşama küsmek yerine, geleceğini daha bilinçli inşa etmeye azmetmiş biri var şimdi. Kutluyorum.
"Üç yaşındaki kız çocuğu, yolda yürürken, hiç beklemediğim bir anda büyük aileme dönmüş olmanın mutluluğunu iliklerime kadar hissettirdi."
"İki ortamı çok önemsiyorum: 1-Çocuğun içinde yetiştiği aile ortamı; 2- Çocuğun eğitildiği okul ortamı."
"Bu ailede yetişen çocuk hem şimdiden, hem gelecekten, hem de o geleceğe götüren yolun türünden sorumluluk alarak büyür."
"Kendini tanımanın ötesinde kendinin güçlü ve zayıf yönlerini tanıyan ve gönlünün muradını keşfetmiş bir çocuk yetiştirmek. Bir anne ve baba için en önemli ve en zor iş."
"Çocuk diliniz ne derse desin, gözünüzde ve sesinizde beliren bu varoluş mesajına farkında olmadan inanır."
"Anne baba olarak var olmaktan, sağlıklı olmaktan, mutlu olmaktan sorumluluk alıyor musunuz?"
"Şaşırdığım şey, bir çocuğun sözünü dinlemek için büyüklerin susmasıydı. Genelde bu bizde pek görülmezdi."
"Çocuklarını bir şahsiyet olarak yetiştirmek için emek veren ana babalara selam olsun."
"Ana babalar çocuklarını park içinde yaşamaya mı hazırlasınlar, yoksa orman içinde yaşamaya mı?"
"Bu onun belki bugünkü zaferi olacaktı. Ama artık o zaferi kazanamayacak; sen onun zaferini çaldın."
"Bir insanın ruhunun incinmesi çok acı bir şeydir; incinen ruhun tamir edilmesi çok zordur."
"Bu kadının annesi, babası farkında değildi, oğlu da ilerde baba olduğu zaman farkında olmadan böyle bir aile kuracak."
"Bir evladın ailesini mutlu etmek için kendi yaşamından vazgeçmesinin önüne nasıl geçilir?"
“Bütün herkes onun etrafında pervane olsun istiyor. Olmayınca da mutsuz oluyor, kızıyor sinirleniyor.”
“Yaşam bize verilmiş olan en kutsal hediye.”
Bir insanın azminin, sebatının kaynağı onun ‘ben yapabilirim’ duygusundan kaynaklanır.
"Unutamadığım, o gün orada hiç de hak etmediğim o çocukça utangaçlığım."
“İyi ki varlar, onlar için yapılan zahmetler hayatıma anlam katıyor!” mu, diyeceğiz? Yoksa, bütün günü söylenerek şikayet ederek mi geçireceğiz?”
"Siz, bir kaşık yoğurdun değerini bilen ana baba mısınız?"
"Böyle yetiştirilen bir çocuk kendisini elin parmaklarından biri olarak görür; bütünün önemli bir parçası olduğunu bilir, kendini bütün içinde değerlendirir. Bu çocukta ‘biz bilinci’ gelişir."
"Evet, çocuğun özü incinmişti. Ama anne bunu görecek, farkına varacak, anlayacak ve verecek durumda değildi."