Sizin Çocuklarınız Ne Kadar Şanslı – 3
Tırtılın kelebeğe dönüşümü gibi bir dönüşüm süreci başlamıştı yaşamımda. Artık terzi olmuştum.
Tırtılın kelebeğe dönüşümü gibi bir dönüşüm süreci başlamıştı yaşamımda. Artık terzi olmuştum.
Bir gün kampüste yürürken çocuk parkında bir anne ve küçük kız çocuğu gördüm. Kız çocuğu mahzun anne ise dünyanın farkında değilmiş gibi çökmüş bir halde idi. İçimde bir şey oldu. Yürüyemedim; oraya kaldırımın kenarına oturdum ve göstermemeye çalışarak hüngür hüngür ağladım.
Terzilik nedir bilmeden sökük dikilecek bir pozisyona koymuşum kendimi ve ben kendimi ne bu pozisyona koyduğumu biliyormuşum, ne de bu pozisyonda terzilik gerektiğini.
Çocukların tamamı özgüven ile doğuyor, keşfetme arzusu ile yanıyor, ne istediklerini çok iyi biliyorlar ve bunları gerçekleştirmek için üzerlerine düşeni yapma konusunda çok istekliler.
Baba olmayı başaran kişi çocuğunu CAN’ını öyle bir besler ki, bu çocuğun kendine güveni yüksek olur, kendi değerini bilir, ben yapabilirim duygusu yüksek olur ve kendini değerli ve sevilmeye layık görür.
Nasıl ki, bir takımın oyuncusu koçun sürekli sadece kendisiyle ilgilenmesini beklememeli ise, bir ailede çocuk da anne ve babanın sürekli sadece kendisiyle ilgilenmemesini beklememeyi öğrenmelidir.
“Korkuya dayalı disiplin ortamında saygı ve güven gelişemez.”
“ Kendi kendime düşündüm; dört yılda böyle bir şeyi gün be gün nasıl inşa ettiler, helal olsun yani. ”
Sevgi, saygı ve adalet duygusunu ailesinde, sınıfında, işinde ve ilişkilerinde canlı tutan insanlarımıza selam olsun!
Bir öğrencim, anneannemin ölümünden sonra yaşadığım en büyük trajedi anne babamın ayrılması oldu, dedi.
Çocuğuyla ilişkisinde kendi davranışına odaklanmaya öncelik veren anababa, “Ben ne yaptım, ne söyledim ki, bana gerçeği söyleyemeyecek kadar çocuğum benden korkuyor?” sorusunu kendisine sorar.
Oğlunun gözüyle görüp, empati duyup, onunla bir sohbet başlatsa, baba kendi değerlerini paylaşarak, oğlunun değerlerini öğrenmeye çalışsa, her ikisi için de önemli bir olgunlaşma süreci başlar.
Geçmişinden dolayı yaşama küsmek yerine, geleceğini daha bilinçli inşa etmeye azmetmiş biri var şimdi. Kutluyorum.
"Canın yalnız ve yaşamın anlamsız olduğu bir yolculuk nesillerden nesillere böylesine aktarılarak sürer gider."
"Kendini tanımanın ötesinde kendinin güçlü ve zayıf yönlerini tanıyan ve gönlünün muradını keşfetmiş bir çocuk yetiştirmek. Bir anne ve baba için en önemli ve en zor iş."
"Çocuk diliniz ne derse desin, gözünüzde ve sesinizde beliren bu varoluş mesajına farkında olmadan inanır."
Hepimizin içinde bir çocuk var. Ara sıra onu da ziyaret edelim, kucaklayıp öpelim, konuşalım, sohbet edelim, istiyorsa oynayalım. Anavatan özlemi bir başkadır; ondan kendimizi yoksun bırakmayalım.
"Çocuklarını bir şahsiyet olarak yetiştirmek için emek veren ana babalara selam olsun."
"Ana babalar çocuklarını park içinde yaşamaya mı hazırlasınlar, yoksa orman içinde yaşamaya mı?"
"Bir insanın ruhunun incinmesi çok acı bir şeydir; incinen ruhun tamir edilmesi çok zordur."
"Arabadan indikten sonra içimde hüzün, kafamda bu sorular vardı."
"Bu kadının annesi, babası farkında değildi, oğlu da ilerde baba olduğu zaman farkında olmadan böyle bir aile kuracak."
Bir insanı daha sonra değiştiririm düşüncesiyle kurulan evliliklerde eşler, evlendiği kişinin özüyle değil, kendisine getireceği 'şey'le ilgilenir.
"Bir evladın ailesini mutlu etmek için kendi yaşamından vazgeçmesinin önüne nasıl geçilir?"
“Yaşam bize verilmiş olan en kutsal hediye.”
“Bütün herkes onun etrafında pervane olsun istiyor. Olmayınca da mutsuz oluyor, kızıyor sinirleniyor.”