Öğretmen Var, Öğretmen Var

Kenan’ın anne ve babası yine kavga ettiler; küfür etmekle yetinmeyip, babası anasına iki de tokat patlattı. Kenan lise ikide; içinde öfke var, korku var, kaygı var, yalnızlık var. Evet, yalnızlık var. Kenan bu durumu en yakın arkadaşlarına dahi anlatamadı. Anlatamıyor. Çok ağrına gidiyor bu durum.

Kenan yüzü asık, neşesiz, öfkeli sınıfa girerken kapıda matematik öğretmeni K’yı gördü. Görmemiş gibi yaptı, diğer öğrencilerin arasına karışarak sınıfa girdi.

Matematik öğretmeni sınıfa girince ters ters Kenan’a baktı. Kenan kendini derse veremiyordu, önüne bakıyor ve annesinin hıçkırıkları, babasının küfrü ve annesine vurduğu tokat tekrar eden bir film şeridi gibi kafasında canlanıyordu. Öğretmen Kenan’ın ilgisizliğinin farkında yeniden baktı ve “Ne anlatıyorum ben, söyle bakalım!” diye Kenan’a bir soru sordu.

Kenan önüne baktı, cevap vermedi.

Öğretmen, “Sana söylüyorum, sersem adam; öğretmen konuşurken ayağa kalkılır. Oturduğun yerden önüne bakıp durma; ayağa kalk ve soruma cevap ver!”

Kenan ayağa kalktı, yine önüne bakmaya devam etti. Kenan sınıf ortalamasında daha uzun boylu olduğu için sınıfın arkalarında oturuyordu. Herkes döndü, ona baktı. Bazılarının yüzünde alaycı bir gülümseme vardı.

“Burası sınıf. Dalga geçme yeri değil. Adam gibi dersini dinle. Otur şimdi yerine. Allah boy vermiş ama akıl vermemiş,” diyen öğretmen Kenan’a öfkeli öfkeli baktı.

Kenan oturdu. Ağlamamak için dişlerini sıktı. Önüne baktı. Bir daha hiç tahtaya bakmadı. İçinden karar verdi. Bu öğretmen yarın ölse, cenazesine gitmeyecekti. Ondan nefret ediyordu. Kendisi ayaktayken ona alaycı bir gülümseme ile bakanları da unutmayacaktı. Bir fırsatını bulduğunda onların canını yakacaktı. Nasıl olsa sınıfın en güçlü çocuğu sayılırdı.

Matematik öğretmeni K, öğretmenler odasında arkadaşına dert yanıyordu. “Asık suratla sınıfa giriyor; bütün ders boyunca önüne bakıyor, ders dinlemiyor. Derdi olabilir! Öğrencinin derdi olur da biz öğretmenlerin derdi olmaz mı? Bizim de kendimize göre dertlerimiz var. “Derdim var!” diye ben okula asık suratla geliyor muyum? Herkesin içinde rezil ettim. Umarım aklı başına gelmiştir. Herkesin derdi kendine yeter. Hiç kimse onun asık suratını görmek zorunda değil.”

***

Kenan yüzü asık, neşesiz, öfkeli sınıfa girerken kapıda biyoloji öğretmeni İ’yi gördü. Öğretmeni görmemiş gibi yaptı, diğer öğrencilerin arasına karışarak sınıfa girdi.

İ. öğretmen öğrencilerinin yüzüne, oturuşuna, dinleyip dinlememelerine dikkat eden bir öğretmen değil. Kenan’ın asık yüzünün, neşesizliğinin, öfkesinin farkında bile olmadı.

İ. öğretmen bu konuda gayet tutarlı. Kendisine sorulduğunda felsefesini şöyle anlatıyor: “Herkesin derdi var; iyi günü var, kötü günü var. Kimse benim derdimle ilgilenecek durumda değil, ben de kimsenin derdiyle ilgilenecek durumda değilim. Ben öğretmenim, benim vazifem öğretmenlik yapmak, öğrencileri sınava hazırlamak. Bir öğretmen olarak sınıfa girer, müfredat programına göre anlatmam gereken dersimi anlatırım. Öğrenciliğinin bilincinde olan öğrenci dinler ve benden yararlanır. İyi öğrenci ve kötü öğrenci ben ders anlatırken belli olur; iyi öğrenci dinler, kötü öğrenci kafasını vermez, ilgisizdir.”

***

Kenan yüzü asık, neşesiz, öfkeli sınıfa girerken kapıda Türkçe öğretmeni S’yi gördü. Öğretmeni görmemiş gibi yaptı, diğer öğrencilerin arasına karışarak sınıfa girdi.

S. öğretmen ders anlatırken Kenan’ın durgun, gergin, öfkeli ve mutsuz halinin farkına vardı. S öğretmen ders anlatırken öğrencilerin arasında yürüyen bir öğretmendi. Bir ara Kenan’ın sırasının yanına geldiğinde, Kenan’ın omuzuna elini koydu ve, “Kenan, ders bitince benimle bir dakika ayırır mısın, sana sormak istediğim bir şey var, unutabilirim, lütfen bana hatırlat,” dedi ve sonra elini Kenan’ın omuzunda çekti ve ders anlatmasına devam ederek yürüdü. Ders boyunca bir kez bile Kenan’ın tarafına asık yüzle, çatık kaşla bakmadı.

Ders bitiminde Kenan S. öğretmenin yanına gitti. S. öğretmen koridorda yürürken başka hiç kimsenin duyamayacağı bir sesle Kenan’la konuştu: “Sen benim en iyi öğrencilerimden birisin. Senin bir derdin var gibime geldi. Benim sana değer verdiğimi bil; biriyle konuşmak istersen, ben buradayım. Sorunlar olabilir, herkesin sorunları zaman zaman olur. Her şeyi içine atma. Belki benim sana yardımım dokunabilir. Bana güvenmeni istiyorum. Bu dediklerimin üstünde düşün, lütfen.”

Kenan gözünde biriken yaşları saklamaya çalışarak S. öğretmene teşekkür etti ve süratle oradan ayrıldı.

S. öğretmen okulun rehberlik bölümüne gitti, Kenan’la ilgili herhangi bir bilgi olup olmadığını sordu. Bir bilgi yoktu. Okul yönetimiyle konuştu, onlarda da bir bilgi yoktu. S. öğretmen okuldan Kenan’ın ev telefonu aldı, evi aradı. Annesiyle konuştu. Kendisini tanıttıktan sonra, “Kenan içine kapandı, hüzünlü, kendini derse veremiyor, bana bir şey anlatmıyor, acaba siz nedenini biliyor musunuz?” diye sordu. Annesi ağlayarak ailedeki sıkıntılı durumu anlattı.

S. öğretmen anneden rica etti, “Lütfen aramızdaki bu konuşmadan Kenan’ın haberi olmasın; bunu bir onur meselesi yaptığı belli oluyor. Ben okulda ona göz kulak olacağım, içiniz rahat olsun, zaman içinde hem benimle hem de rehber öğretmenimizle konuşmasını sağlayacağım. Lütfen elinizden geldiği kadar Kenan’ın yanında sorunlarınızı tartışmayın, başka bir odaya gidin, orada konuşun,” dedi.

S. öğretmen rehber öğretmene durumu anlatır. Rehber öğretmen deneyimli biri olarak Kenan’la nasıl konuşacağını bilen biridir. Okul yönetimi durumdan haberdar edilir ve Kenan’la rehber öğretmenin danışmanlığı başlar.

Kenan’ın ailesindeki duruma güçleri yetmez ama S. öğretmen ve rehber öğretmen birlikte Kenan’ın bu sürecin altında ezilmemesine yardımcı olur ve sonunda Kenan yaşamda daha dirençli ve olgun biri haline gelir. Derslerinde en yüksek başarılar elde edemese de, sınıfta kalmaz.

***

Üç tür öğretmenden söz ettim:

K öğretmen, korku kültürünün öğretmenidir, bütün derdi öğrenciden daha güçlü olduğunu göstermektir.

İ öğretmen, işine odaklanmış öğrenciye ilgisiz öğretmendir. İşini yapar, daha fazlasına karışmaz.

S öğretmen, sevgi ve saygı değerini yaşatan öğretmendir. Öğrencinin gelişimi, kendini anlaması, hayata hazırlanması onun için sınava hazırlamak kadar önemlidir.

Sizin okulunuzda hangi tür öğretmen daha fazla?

Doğan Cüceloğlu (01.04.2012)