Afferin Be Teyzee…

Değerli okurlarım, soru bu: Küçüklerin büyüklere aferin demesi uygun mudur?

Diyeceksiniz ki, şimdi bu soru nereden aklınıza geldi, Hocam?  Aşağıdaki mektubu aldım ve izin alarak size sormaya karar verdim.

**

Hocam yeğenlerimin en küçük teyzesiyim. Beş tane yeğenim var ve onlarla iletişimimde dikkatimi çeken pek çok şey oluyor. Bu dikkatimi çeken şeyler üzerine düşünmeyi çok seviyorum. Bu hafta sonu 7 yaşındaki yeğenimin kalemini tamir ettiğim için ondan bir “Afferin be teyzee!” cümlesi duydum.

Biraz durduktan sonra, “Teyze geçen gün ablam (diğer yeğenim, 11 yaşında) bana kendinden büyüklere aferin denilmez, dedi. Bizden büyüklere ‘aferin’ denilmez mi teyze,” diye sordu.

Bu aferin cümlesini benden çok küçük birinden duymak bana da garip hissettirse de biraz düşündükten sonra, denilebilir aslında teyzecim, diye yanıtladım. Ama daha sonra düşündüm kendi kendime, acaba denilebilir mi, diye.

Hala işin içinden çıkamadım Hocam. Çocuklara aferin diyebilirken biz çocuklardan aferin aldığımızda neden garip hissedilir? Bu konu hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum. Sevgiyle ve sağlıkla kalın Hocam, şimdiden teşekkür ederim.

**

Önce insanın tuhafına gidiyor, ama bir yandan da üzerinde düşünmekten kendinizi alamıyorsunuz. Size sormak istedim. Siz ne diyorsunuz: bir küçüğünüz size “Aferin!” dese nasıl karşılar, ne hissedersiniz?

İlgilenip emek ve zaman verdiğiniz için teşekkür ederim. Selamlar, sevgiler (28.09.2019)