İÇİMİZDEKİ BİZ

Sokağımız pis, ama evimizin içi temizdir. Eve girmeden ayakkabımızı çıkarırız, ama sokağa çöp atar, köşesine işeriz. Niçin?
Çünkü evimize biz bilinci içinde anlam verirken, yani ‘bizim evimiz’ derken, ne yazık ki, sokağa ‘bizim sokağımız’ diyemiyoruz. Neden diyemiyoruz? Çünkü bir toplum olarak henüz yaşamın dayanışma gerçeğini henüz kavrayamamışız.

İçimizdeki Biz, yaşamımızdaki dayanışma gerçeğinin temelidir. Bu gerçeği yaşayan insanlar birbirlerine güven duyarlar. Aile yaşamı, komşuluk ilişkileri, ekonomik ve politik yaşam bu güven üstüne kurulur. Böyle bir toplumda trafik ışığında motoru stop eden arabanın sürücüsüne yardım eli uzanır; çocukların ve toprağın geleceğine sahip çıkılır. Evlerin içi kadar sokakların ve kentlerin temizliğine de önem verilir. Dayanışma bilincinin olmadığı yerde, Sen-Ben Anlayışı hakimdir. Evrendeki dayanışma gerçeğinin fark edilmesi Biz Bilinci’nin temelini oluşturur.

Bu kitapta, Sen-Ben Anlayışı üzerine kurulmuş aile ve iş yaşamının sorunlarını irdeliyor ve çözümün Biz Bilinci’nde yattığının kanıtlarını veriyorum.

İçimizdeki Biz/ Remzi Kitabevi/ 1996