Paramı Kaybettim, Ama Şükredecek Çok Şey Buldum

Bu toplumun iyi niyetli insanları var ve kendileri gibi iyi niyetli birini zor durumda görünce elinden geleni yapma değerini yaşatıyorlar.

Aşağıdaki mektubu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu mektubu yazan genç kız 23 yaşında bir üniversite öğrencisi; kendisi mektupta yazdığı olayı anlattığı zaman, bana yazarak göndermesini rica etmiştim. Ricamı kırmadı, yazdı; ben de sizlerle paylaşıyorum.

“Geçen Pazar sabahı Rumelihisarı-Kuruçeşme arasında yürüyüş ve koşu karışımı spor yapmak için sahile indim. Arabamı Rumelihisarı’ndaki isparka park ettim ve müziğimi dinleye dinleye çok keyifli bir şekilde 1,5 saat boyunca yürüdüm. Yürüyüşüm bitip otoparka geri dönünce parayı ödemek için elimi cebime atınca, fark ettim ki ne param ne kimliğim koyduğum yerde değil! İlk olarak çok endişelendim; sokakta kimliksiz ve parasız kalmış olduğum için, ama sonra otoparkçıların yardımsever tavrı ve eve yakın oluşum sayesinde kendimi sakinleştirmeyi başardım.

Nerede düşürmüş olabileceğimi hatırlamaya çalışırken Bebek’te durup su almam aklıma geldi. Büyük ihtimal orada para uzatırken düştü diye geçirdim içimden. Rumelihisarı’nda otoparktan çıkarken ismimi ve numaramı otoparktaki arkadaşlara bıraktım; bu durumu son derece anlayışla karşılayıp otopark ücretinin lafını bile etmediler ve bana yardımcı olmak için o kalabalıkta seferber oldular.

Bebek’te büfede de bulamadım; büfedeki orta yaşlı bir amcanın bana ‘’Lütfen sana para vereyim, yabancı değilsin, getirirsin” dedi, “Ben eve gideceğim, evim yakın, gerek yok, çok teşekkür ederim,” dememe rağmen ısrar edişi beni çok etkiledi.

Eve geldim, arabadan inecekken kimliğimin kenara düştüğünü gördüm, derin bir oh çektim. Giden paramı ise yardıma ihtiyacı olan birinin bulmasını diledim.

Bu olayı önemli görmemin iki nedeni var; Birincisi, otoparktaki genç insanların onlara para ödeyemeyecek olmamın lafını bile yapmamaları ve son derece yardımcı bir tavır içinde olmaları; ikincisi ise büfedeki amcanın zor bir durumda olduğunu görerek bana yardım etmeye çabalaması.

Bu toplumun iyi niyetli insanları var ve kendileri gibi iyi niyetli birini zor durumda görünce elinden geleni yapma değerini yaşatıyorlar. Ben o gün her ne kadar paramı kaybetmiş de olsam, karşılaştığım bu iyi insanlar sayesinde şükredecek epey fazla şey buldum”

Doğan Cüceloğlu (25.10.2015)

Yorumlarınızı Paylaşın

GÖNDER

0 Yorum

  1. Henüz yorum yapılmamış.

İlgili kitaplar

Güncel Video

Çaresizlikten nasıl kurtuluruz?

‘İyimser’ ve ‘kötümser’ olmak arasındaki fark nedir? Çaresiz mi doğuyoruz? Neden depresyona giriyoruz?